Monday, July 30, 2018

Narayaneeyam Dasakam : Dasakam 16 text, meaning audio



Narayaneeyam Dasakam :  Dasakam 16





Dasakam 16 The incarnation of Narayana and the Yaga of Daksha

(The minor incarnations of Nara and Narayana and also the Fire sacrifice conducted by Daksha Prajapathi.)

Dasakam: 016 -- Shlokam: 01
दक्षो विरिञ्चतनयोऽथ मनोस्तनूजां
लब्ध्वा प्रसूतिमिह षोडश चाप कन्या:
धर्मे त्रयोदश ददौ पितृषु स्वधां
स्वाहां हविर्भुजि सतीं गिरिशे त्वदंशे ॥१॥

dakshO viri~nchatanayO(a)tha manOstanuujaaM
labdhvaa prasuutimiha ShODasha chaapa kanyaaH |
dharme trayOdasha dadau pitR^iShu svadhaaM cha
svaahaaM havirbhuji satiiM girishe tvadamshe ||

Daksha Prajapathi, the son of Brahma married Prasoothi,
Who was the daughter of Swayambhuva Manu and begot,
Sixteen daughters and out of them he gave thirteen of them,
In marriage to Dharma deva, daughter Swadha to the manes,
Daughter Swaha to fire God and daughter Sathi to Lord Shiva. 16.1 

Dasakam: 016 -- Shlokam: 02
मूर्तिर्हि धर्मगृहिणी सुषुवे भवन्तं
नारायणं नरसखं महितानुभावम्
यज्जन्मनि प्रमुदिता: कृततूर्यघोषा:
पुष्पोत्करान् प्रववृषुर्नुनुवु: सुरौघा: ॥२॥

muurtirhi dharmagR^ihiNii suShuve bhavantaM
naaraayaNaM narasakhaM mahitaanubhaavam |
yajjanmani pramuditaaH kR^itatuuryaghOShaaH
puShpOtkaraan pravavR^iShurnunuvuH suraughaaH ||

From Moorthi, the wife of Dharma deva, you were born,
As Nara and Narayana with great splendour,
And fit to be worshipped by the entire world,
And becoming happy by this, all the devas, sang your praises
Played musical instruments and rained flowers. 16.2

Dasakam: 016 -- Shlokam: 03
दैत्यं सहस्रकवचं कवचै: परीतं
साहस्रवत्सरतपस्समराभिलव्यै:
पर्यायनिर्मिततपस्समरौ भवन्तौ
शिष्टैककङ्कटममुं न्यहतां सलीलम् ॥३॥

daityaM sahasrakavachaM kavachaiH pariitaM
saahasravatsaratapassamaraabhilavyaiH |
paryaayanirmitatapassamarau bhavantau
shiShTaikakankaTamamuM nyahataaM saliilam || 3

Nara and Narayana who were you yourself,
Took turns and destroyed the asura called Sahasra Kavacha,
Who wore one thousand armours,
As for cutting each of which one has,
To do thousand years penance and thousand years war,
By cutting one by one all his armours,
And killing him when only one armour was left. 16.3

Dasakam: 016 -- Shlokam: 04
अन्वाचरन्नुपदिशन्नपि मोक्षधर्मं
त्वं भ्रातृमान् बदरिकाश्रममध्यवात्सी:
शक्रोऽथ ते शमतपोबलनिस्सहात्मा
दिव्याङ्गनापरिवृतं प्रजिघाय मारम् ॥४॥

anvaacharannupadishannapi mOkshadharmaM
tvaM bhraatR^imaan badarikaashramamadhyavaatsiiH |
shakrO(a)tha te shamatapObalanissahaatmaa
divyaanganaaparivR^itaM prajighaaya maaram ||

After the killing of Sahasra Kavacha, you along with Nara,
Lived in Badrika hermitage practicing and teaching the path of salvation.
Then Indra getting jealous of your innate peace and great strength,
Send the God of love with several celestial maidens to disturb you. 16.4

Dasakam: 016 -- Shlokam: 05
कामो वसन्तमलयानिलबन्धुशाली
कान्ताकटाक्षविशिखैर्विकसद्विलासै:
विध्यन्मुहुर्मुहुरकम्पमुदीक्ष्य त्वां
भीरुस्त्वयाऽथ जगदे मृदुहासभाजा ॥५॥

kaamOvasantamalayaanilabandhushaalii
kaantaakaTaakshavishikhairvikasadvilaasaiH |
vidhyanmuhurmuhurakampamudiikshya cha tvaaM
bhiitastvayaa(a)tha jagade mR^iduhaasabhaajaa || 5

The God love along with his friends spring season and southerly wind,
Beat you with the arrow like erotic glances and movements of the maidens,
And saw that you were unmoved and unperturbed and became afraid,
And to him you told with a pleasing smile thus. 16.5

Dasakam: 016 -- Shlokam: 06
भीत्याऽलमङ्गज वसन्त सुराङ्गना वो
मन्मानसं त्विह जुषध्वमिति ब्रुवाण:
त्वं विस्मयेन परित: स्तुवतामथैषां
प्रादर्शय: स्वपरिचारककातराक्षी: ॥६॥

bhiityaalamangaja vasanta suraanganaa vO
manmaanasaM tviha juShadhvamiti bruvaaNaH |
tvaM vismayena paritaH stuvataamathaiShaaM
praadarshayaH svaparichaarakakaataraakshiiH || 6

Then you told, “Hey God of love, Hey spring, Hey celestial maidens,
Do not be afraid and receive a present from me here”
And then you showed them your lady servants, standing all around,
Who were praising you, to god of love and others. 16.6 

Dasakam: 016 -- Shlokam: 07
सम्मोहनाय मिलिता मदनादयस्ते
त्वद्दासिकापरिमलै: किल मोहमापु:
दत्तां त्वया जगृहुस्त्रपयैव सर्व-
स्वर्वासिगर्वशमनीं पुनरुर्वशीं ताम् ॥७॥

sammOhanaaya militaa madanaadayaste
tvaddaasikaaparimalaiH kila mOhamaapuH |
dattaaM tvayaa cha jagR^ihustrapayaiva sarvasvarvaasigarvashamaniiM
punarurvashiiM taam || 7

The God of love and his companions, who had come there to allure you,
Were themselves captivated by the sweet smell being spread by your servants,
And then you presented them a lady, who could subdue the pride of all celestial ladies,
And who was named as Urvasi and they accepted her with deep shame. 16.7

Dasakam: 016 -- Shlokam: 08
दृष्ट्वोर्वशीं तव कथां निशम्य शक्र:
पर्याकुलोऽजनि भवन्महिमावमर्शात्
एवं प्रशान्तरमणीयतरावतारा-
त्त्वत्तोऽधिको वरद कृष्णतनुस्त्वमेव ॥८॥

dR^iShTvOrvashiiM tava kathaaM cha nishamya shakraH
paryaakulO(a)jani bhavanmahimaavamarshaat |
evaM prashaantaramaNiiyataraavataaraattvattO(
a)dhikO varada kR^iShNatanustvameva ||

Indra after seeing Urvasi and also after hearing about you,
And realizing your greatness became very much worried,
And oh Grantor of boons, this incarnation which is peaceful and pretty,
Can only be surpassed by another of your incarnations, that of Krishna. 16.8 

Dasakam: 016 -- Shlokam: 09
दक्षस्तु धातुरतिलालनया रजोऽन्धो
नात्यादृतस्त्वयि कष्टमशान्तिरासीत्
येन व्यरुन्ध भवत्तनुमेव शर्वं
यज्ञे वैरपिशुने स्वसुतां व्यमानीत् ॥९॥

dakshastu dhaaturatilaalanayaa rajO(a)ndhO
naatyaadR^itastvayi cha kaShTamashaantiraasiit |
yena vyarundha sa bhavattanumeva sharvaM
yaj~ne cha vairapishune svasutaaM vyamaaniit ||

Daksha who was greatly indulged by Brahma,
Became blinded by arrogance due to,
The predominance of Rajasic qualities,
Alas did not have respect even for you.
Due to this he started hating Shiva,
Who is only another form of yours,
And in the fire sacrifice belittling you,
Insulted his own daughter Sathi. 16.9 

Dasakam: 016 -- Shlokam: 10
 क्रुद्धेशमर्दितमख: तु कृत्तशीर्षो
देवप्रसादितहरादथ लब्धजीव:
त्वत्पूरितक्रतुवर: पुनराप शान्तिं
त्वं प्रशान्तिकर पाहि मरुत्पुरेश ॥१०॥

kruddheshamarditamakhaH sa tu kR^ittashiirShO
devaprasaaditaharaadatha labdhajiivaH |
tvatpuuritakratuvaraH punaraapa shaantiM
sa tvaM prashaantikara paahi marutpuresha ||
That Daksha’s sacrifice was destroyed by Lord Shiva,
And his head was also cut off, and later due to prayer,
Of devas, Lord Shiva gave back Daksha his life,
And was able to complete the sacrifice he has started,
And he also got back his peace of mind,
And Oh Lord of Guruvayur, who gives peace to all,
Please be kind enough to protect me. 16.10

No comments:

Post a Comment